جنگ، سکوی پیشرفت اراده‌ها/سازنده شتابدهنده خطی پرتودهی درمان سرطان

نوید نجات‌بخش مدیر مجموعه دانش‌بنیان بهیار صنعت اصفهان سازنده شتابدهنده خطی پرتودهی درمان سرطان در  زمینه جنگ اقتصادی و نقش شرکتهای دانش بنیان گفت به نظر من جمهوری اسلامی الحمدلله به برکت حضور مردم مسلمان و اولیای الهی، همیشه از گردنه‌ها عبور می‌کند؛ اما به هر حال اگر ما با فهم درست در میدان نباشیم، هزینه عبور از تنگه‌ها زیاد می‌شود. یکی از نکاتی که از اول انقلاب مهم بوده است و رهبری هم دائما رویش تأکید کرده‌اند، بحث علم و فناوری است. متأسفانه نگاه به علم و فناوری در کشور، در سطح عامه جامعه و مسئولین نگاه دقیق و درستی نیست. بخشی از جامعه دانشگاهی ما، علم را تنها در خروجی مقاله می‌بینند. در صورتی که در واقع اصل علم از نیاز و از مسئله شروع می‌شود. با نگاه به مسئله و حرکت به سمت آن است که علم و متعاقب آن، فناوری تولید می‌شود و مسئله حل می‌شود. این یک جریان دائمی است.

کشورهایی که به علم و فناوری و به خصوص نوآوری نگاه درست ندارند، دچار تورم هم می‌شوند؛ چون در همان تولیدات قبلی می‌مانند. تولیدات قبلی فقط هزینه‌های کشور را افزایش می‌دهد. اینکه شما می‌بینید ما 40 سال است که یک نوع خودرو تولید می‌کنیم؛ دلایلش صرفا اقتصادی نیست. رشد فناوری در واقع یک الزام است، پیشرفت یک الزام است و همین باعث می‌شود که اقتصاد و جامعه یک کشور، در یک نظم خاصی قرار بگیرند. از یک زاویه دیگر هم الزام فناوری از این جهت است که رفتن به قله‌های علم و فناوری، باعث حیات و پویایی یک جامعه می‌شود و حال خوب را در مردم ایجاد خواهد کرد.

ببینید ما اعتقاد داریم که خداوند ما را اهل تحقیق و توسعه آفریده است. یعنی اینکه می‌فرمایند 2 روزتان یکی نباشد، من از این جنس می‌فهمم که ما باید دیروزها را پشت سر بگذاریم و مدام به فکر امروز و فرداهایمان باشیم که معنایش، تحقیق و توسعه علم و فناوری است. در این سالها هر چقدر ما از الزام رفتن به قله‌های فناوری حرف می‌زدیم، با یک بهتی از طرف برخی از دولتی‌ها و مردم مواجه می‌شدیم؛ در نتیجه در یک معادله صرفا اقتصادی (آن هم با نگاه حداقلی و روزمره)، فناوری سرش بریده می‌شد؛ چون جنس فناوری، به خصوص قله‌های فناوری، نگاه به آینده است. اگر ما صاحب این عقل و چشم نشویم که فناورها و نوآورهای خودمان را باور کنیم و پشتشان بایستیم، هیچوقت نمی‌توانیم از دنیا جلو بزنیم؛ نهایتش یک کپی‌کار رده چند محصولات خارجی می‌شویم که این هم خیلی زود اثرش از بین می‌رود.

رهبری در جلسه آخرشان با نخبگان که به خاطر شهادت سید حسن و حتی با وجود تهدیدها هم تعطیل نشد، این هشدار را دادند که «جهاد شما نخبگان، جهاد علم و فناوری است.» فرمودند که اگر ما در علم و فناوری مقادیری جلوتر بودیم، این اتفاقات غزه و لبنان رخ نمی‌داد و ما می‌توانستیم کمک کنیم. خب امروز این برای خود ما هم حادث شده است و جنگ به خود ما هم تحمیل شده است. در مورد این جنگ تحمیلی جدید هم باید به این نکته توجه کنیم که در دنیا، بیشترین پیشرفت‌ها در زمان جنگ ایجاد شده است؛ چون در آنجا خیلی از پرده‌ها کنار می‌رود و آدم‌ها به‌وضوح صحنه‌ها را می‌بینند. در واقع یکسری از بروکراسی‌ها کنار می‌رود، و همدلی‌هایی اتفاق می‌افتد و آدم‌ها احساس می‌کنند باید جلوی دشمن بایستند.

البته سالهاست که جنگ اقتصادی مطرح شده است؛ ولی الان که موشک‌ها می‌آیند، بهتر می‌فهمیم که جنگ یعنی چه. اینجا نقش‌آفرینی نخبگان، در همه سطوح، به معنی در صحنه بودن، فکر کردن و معطل کسی نبودن است. درصد بالایی از آدم‌های ما بایستی وارد میدان بشوند و احساس تکلیف بکنند و هر کسی یک کاری بکند. به نظرم همان‌طور که ما در دفاع مقدس هم به صورت نامتقارن پیروز شدیم، در حوزه جنگ علم و فناوری و اقتصاد هم نیاز به یک جنگ نامتقارن داریم، نه کلاسیک. چون همه فرمول‌های کلاسیک را دشمن ما نوشته است و بر آنها مسلط است.