راز بزرگ قلقلک: چرا هنوز نمی‌دانیم چرا خنده‌مان می‌گیرد؟
رفتار ساده‌ای مانند قلقلک هنوز هم برای دانشمندان معمایی بزرگ است. پژوهش جدید نشان می‌دهد که ما هنوز نمی‌دانیم چرا برخی تماس‌ها باعث قلقلک می‌شوند، چرا نمی‌توانیم خودمان را قلقلک دهیم، یا چرا بعضی‌ها نسبت به قلقلک حساس‌ترند. حتی دلیل اصلی خندیدن هنگام قلقلک نیز ناشناخته باقی مانده است.
در حالیکه قلقلک رفتاری بسیار رایج و از دید بسیاری پیش‌پاافتاده تلقی می‌شود، اما دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند توضیح دقیقی برای آن ارائه دهند. مطالعه‌ای جدید که در مجله معتبر Science Advances منتشر شده، با مرور داده‌ها و دیدگاه‌های تاریخی و علمی، نشان می‌دهد که گارگالسیس (نام علمی قلقلک) یکی از معماهای حل‌نشده عصب‌شناسی است که می‌تواند دریچه‌ای به درک عمیق‌تری از مغز انسان، ارتباطات اجتماعی، و حتی تکامل خنده باشد.
این مقاله تأکید می‌کند که هنوز مشخص نیست چه نوع لمسی باعث قلقلک می‌شود و چرا ما نمی‌توانیم خودمان را قلقلک بدهیم، اما دیگران می‌توانند. همچنین، پرسش‌هایی مانند اینکه چرا برخی نقاط بدن نسبت به قلقلک حساس‌ترند یا چرا بعضی افراد اصلاً واکنشی نشان نمی‌دهند، هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند. جالب اینجاست که این رفتار از دوره نوزادی موجب خنده می‌شود، ولی هنوز نمی‌دانیم آیا خندیدن ناشی از لذت است یا یک واکنش عصبی-اجتماعی پیچیده‌تر.
با وجود آنکه فلاسفه بزرگی همچون سقراط، ارسطو، فرانسیس بیکن، گالیله، دکارت و داروین درباره قلقلک نظریه‌پردازی کرده‌اند، پژوهش تجربی در این زمینه همچنان اندک است. این مقاله بر ضرورت تعریف دقیق پدیده قلقلک، روش‌های برانگیختن آن در محیط کنترل‌شده آزمایشگاهی و شناسایی سازوکارهای عصبی آن تأکید دارد. نویسنده همچنین پنج پرسش اساسی و بی‌پاسخ درباره قلقلک را مطرح می‌کند و مسیرهای پژوهشی آینده را پیشنهاد می‌دهد؛ مسیری که ممکن است ما را به درک بهتر از خنده، احساسات، تعاملات اجتماعی و عملکرد پیچیده مغز برساند.
در نهایت، این مطالعه نشان می‌دهد که قلقلک تنها یک شوخی ساده کودکانه نیست، بلکه می‌تواند یکی از کلیدهای اصلی برای گشودن رازهای پنهان در مغز و روان انسان باشد.